O ΘΕΣΣΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΟΜΑΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ…

Σήμερα κάποιοι, παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις διεργασίες που ξεκίνησαν πριν από λίγο καιρό και ολοκληρώθηκαν αυτές τις τελευταίες μέρες, με τη σύσταση της Κυβέρνησης ¨ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ¨ μιας Κυβέρνησης ¨ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ¨, μιας Κυβέρνησης που όλο και περισσότεροι από τους πυλώνες του αστικού συστήματος προτρέχουν να υποστηρίξουν. Μερικοί μάλιστα από αυτούς τους ¨υπερπατριώτες¨ θεωρούν τους εαυτούς τους ως πρωτεργάτες του εγχειρήματος.
Ένα όμως είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι οι διαδικασίες και οι διεργασίες ξεκίνησαν πιο εντατικά κάτω από την όλο και μεγαλύτερη πίεση που άσκησαν οι λαϊκές μάζες, μάζες που εναντιώθηκαν στα Κυβερνητικά μέτρα και στις επιταγές του διεθνούς Καπιταλιστικού και Μονεταριστικού συστήματος.
Αποκορύφωμα της λαϊκής αυτής αντίδρασης υπήρξαν οι διαμαρτυρίες που εκφράστηκαν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της 28ης Οκτώβρη. Ο λαός από την Μακεδονία και τη Θράκη έως τη Κρήτη και από τα Επτάνησα έως τα Δωδεκάνησα απαίτησε ¨Εδώ και τώρα Αλλαγή¨ τόσο της Κυβερνητικής πολιτικής όσο και ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και συσχετισμών.
Η λαϊκή αυτή οργή είναι που θορύβησε το ¨ΣΥΣΤΗΜΑ¨ ένα σύστημα που τόσο καιρό έβρισκε έδαφος στο να ενοχοποιεί και να λοιδορεί τα Κινήματα αντίδρασης, αντίστασης και αγώνα, χρησιμοποιώντας τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, με τη λειτουργία του παρακράτους, αλλά και με την υπέρμετρη βία των δυνάμεων καταστολής.
Όμως ο λαός, ίσως πιο ώριμος από ποτέ, ίσως και λόγω της μη αντοχής στα νέα δυσβάσταχτα μέτρα που του επέβαλλε καθημερινά ο Διεθνής Καπιταλισμός, δεν κάμθηκε, συνέχισε να αγωνίζεται και να διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον…
Κάτω από την πίεση και τον αγώνα που διεξήγαγαν οι λαϊκές μάζες και με αφορμή τη πρόθεση του Πρωθυπουργού για δημοψήφισμα και επικύρωση από το λαό της νέας δανειακής σύμβασης, το διευθυντήριο της Ε.Ε, η Ε.Κ.Τ, το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο και οι πολιτικοί ταγοί τους βρήκαν την ευκαιρία να οδηγήσουν στη μεγαλύτερη συνταγματική και πολιτική κοινοβουλευτική εκτροπή από το 1936, ίσως τώρα να καταλαβαίνουν κάποιοι γιατί από τις αποδοκιμασίες δεν γλύτωσε ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας…
Τι, όμως, προσδοκά σήμερα το ¨σύστημα¨ με την επιλογή του Λ. Παπαδήμου σαν Πρωθυπουργού της Ελλάδας και ίσως από την Πρωθυπουργία του Μάριο Μόντι αύριο στην Ιταλία?
• Το πρώτο είναι η ανάσχεση του λαϊκού κινήματος, κάτι τέτοιο είναι, μάλλον, ουτοπική προσέγγιση αφού τα μέτρα και οι πολιτικές που θα ασκηθούν θα είναι ακόμα πιο βάρβαρες, με πιο επώδυνα μέτρα για την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού…
• Το δεύτερο στο οποίο ελπίζει το ¨σύστημα¨ είναι οι τυχόν «επιτυχίες» του Κυβερνητικού συνασπισμού, (τουλάχιστον έτσι θα παρουσιαστούν η εκταμίευση της 6ης δόσης, η παραμονή στο ευρώ και τυχόν πλεονασματικοί προϋπολογισμοί, ακόμα και αν η φτώχια για τα λαϊκά στρώματα θα διευρύνεται, η ανεργία θα καλπάζει και οι μισθοί των 500 € θα θεωρούνται ικανοποιητικοί) ώστε να γίνει οδηγός και για άλλα κράτη στο να επιλέξουν ακόμα και χωρίς εκλογικές διαδικασίες την τοποθετήση-διορισμό τραπεζιτών σε θέσεις Πρωθυπουργών και
• Το τρίτο είναι ότι σε πιθανή αποτυχία του εγχειρήματος να τα φορτώσουν όλα σε αυτές τις επιλογές (Πρωθυπουργούς υπαλλήλους) και να ξαναφέρουν στο προσκήνιο όσο το δυνατόν πιο αλώβητα τα κόμματα-υπερασπιστές του ¨συστήματος¨
Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι αγωνιζόμενες λαϊκές μάζες είναι η πραγματική δύναμή τους, να μην υποστείλουν τη σημαία του αγώνα και των διεκδικήσεων, να μην φοβηθούν και να μην υποκύψουν στη τρομοκρατία των μέσων παραπληροφόρησης.
Ο αγώνας τους είναι δίκαιος και ένας αγώνας δίκαιος δεν μπορεί να ηττηθεί ποτέ, ακόμα και στις πιο δύσκολες, άνισες και αντίξοες συνθήκες. Ο αγώνας για τη Δημοκρατία, την κοινωνική απελευθέρωση και την Δικαιοσύνη είναι ένας αγώνας για την ίδια την ύπαρξή τους…

Δεν είμαι εγώ σπορά της νιότης
Ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
Και ώριμο τέκνο της οργής
Κ. Βάρναλης


Χρήστος Χ. Κουρλαμπάς
Ιατρός Χειρουργός Ουρολόγος